Płytki na tarasie prezentują się estetycznie, a przy tym są praktycznym rozwiązaniem. Można je bez trudu utrzymać w czystości, ponadto zachowują swój nienaganny wygląd przez wiele lat. Aby jednak służyły nam długo, muszą być poprawnie ułożone. Jakie są najczęstsze błędy związane z ich montażem i jak ich nie popełnić?
Powszechnie popełniane błędy podczas montażu płyt tarasowych
Nieprawidłowo ułożone płytki tracą swoje właściwości. Mogą po pewnym czasie pękać czy też odklejać się od powierzchni. Częstym problemem jest też kruszenie się spoiw. Za przyczynę tych zjawisk odpowiadają pewne błędy popełniane w trakcie ich kładzenia, a mowa tutaj przede wszystkim o:
- wyborze złych materiałów, zarówno tych o niskiej jakości, jak i niedostosowanych do warunków panujących na zewnątrz,
- nieprawidłowym sposobie układania,
- braku dylatacji,
- zbyt wąskich czy też źle położonych spoinach,
- braku wykonania izolacji przeciwwodnej konstrukcji tarasu.
Często spotykanym błędem w klejeniu płytek tarasowych są tak zwane pustki powietrzne, które powstają podczas kładzenia okładziny na packi z kleju. Płytki na tarasie ulegają odkształceniom przez działanie wahań temperatur. Wysoka temperatura doprowadza do ich rozszerzenia, natomiast niska je kurczy. Co ważne, czynniki atmosferyczne oddziałują również na płytę betonową, która stanowi podstawę tarasu.
Właśnie z tego względu płyty tarasowe muszą być połączone z betonem wysoce elastycznym, a przy tym trwałym klejem. Wybrana zaprawa klejowa musi współpracować przy odkształceniach.
Jak prawidłowo położyć płytki na tarasie, żeby nie odpadły?
Podstawową kwestią jest wybranie odpowiednich materiałów. Duży wybór trwałych i nowoczesnych płyt tarasowych można znaleźć np. u producenta Jadar. Równie ważna jest także inwestycja w odpowiedni klej. Do kładzenia kafli zewnętrznych wykorzystuje się produkty klasy C2 (o podwyższonych parametrach przyczepności) oraz klasy S1 (odkształcalne). Zaprawa do płytek tarasowych musi być mrozoodporna. Warto pamiętać, aby aplikować ją zębatą pacą zarówno na podłoże, jak i na kafle. Nie bez znaczenia jest także zakup odpowiedniego preparatu do spoinowania. Najlepiej sięgnąć po środek mrozoodporny i paroprzepuszczalny. Odradzane są fugi epoksydowe.
Kolejnym ważnym aspektem jest zwrócenie uwagi na to, czy powierzchnia ma właściwy spadek. Powinien on wynosić ok. 1-2 procent. Jest on niezbędny do tego, aby woda opadowa mogła bez problemu spływać i nie wpływała negatywnie na stan okładziny. Co ważne, kafli nie powinno się kłaść na dopiero co wylaną wylewkę betonową. W tym wypadku powinno się odczekać około 3 miesięcy.
Przed położeniem posadzki należy pamiętać o dokładnym oczyszczeniu tarasu. Trzeba pozbyć się wszelkich zanieczyszczeń, pyłów i luźnych elementów. Bardzo ważną czynnością jest położenie warstwy hydroizolacyjnej, która ochroni taras przed wodą z gruntu. Należy więc zastosować podkład uszczelniający oraz taśmę (na styku ze ścianą domu).
Nie bez znaczenia jest też to, aby przystąpić do układania posadzki w odpowiedniej temperaturze. Zazwyczaj jest to 5-25°C. Trzeba też pamiętać o wyborze odpowiedniej szerokości fug. Na dużym tarasie muszą też znaleźć się dylatacje. Tak zwane dylatacje brzegowe wykonuje się dookoła ścian budynku, które sąsiadują z tarasem. Wykonane dylatacje następnie wypełnia się elastycznym silikonem. Styki płytek także trzeba wypełnić silikonem dobranym pod kolor okładziny. Płyty tarasowe przy ścianie obiektu należy dociąć tak, żeby uzyskać 1 cm wolnej przestrzeni. Znajdzie się ona pod cokołem, a więc będzie niewidoczna.
Błędów podczas układania płyt tarasowych można uniknąć, wystarczy tylko stosować się do powyższych porad.
