Pozwolenie energetyczne, a właściwie certyfikat energetyczny budynku to dokument wprowadzony do Polski w roku 2009 na podstawie dyrektyw Parlamentu Europejskiego oraz Rady Europy. Celem istnienia pozwoleń energetycznych jest promowanie zwiększonej efektywności energetycznej wszystkich nowych domów w Unii Europejskiej.
Pod uwagę brane są warunki budynki oraz opłacalność konkretnych przedsięwzięć. W świetle aktualnych przepisów świadectwo energetyczne muszą posiadać wszystkie nowe budynki oddawane do użytku oraz przeznaczone do sprzedaży lub wynajęcia, każdy budynek użyteczności publicznej, którego powierzchnia przekracza tysiąc metrów kwadratowych – do tej grupy zaliczają się na przykład szkoły, lotniska, dworce czy stadiony.
Świadectwem energetycznym opatrzone muszą być także mieszkania oraz wszelkie budynki po modernizacji – lecz tylko wtedy, gdy zmianom uległa charakterystyka termiczna budowli. To ostatnie oznacza, że certyfikować dom należy po położeniu dodatkowej izolacji lub nawet wymianie okien.
Istnieją także wyjątki od tej reguły i certyfikatu obecnie nie muszą posiadać budynki uznane oficjalnie za zabytki, miejsca kultu religijnego, budynki przemysłowe i gospodarcze o niskim poborze energii oraz budynki wolnostojące mniejsze niż pięćdziesiąt metrów kwadratowych. Pozwolenie nie jest wymagane również w przypadku loftów i domów użytkowanych jedynie przez nie więcej niż kwartał w skali roku – na przykład domki letniskowe.
Wraz z pojawieniem się takich świadectw w Polsce pojawił się również nowy zawód – certyfikator energetyczny..